Gister is mijn verhaal die nu eraankomt helaas op het einde verdwenen, dus nu poging 2..

Om Lisanne de volgende dag op te halen van het vliegveld, zijn Frank en ik zo dicht mogelijk in de buurt van het vliegtuig gestationeerd. We kwamen bij Adelaide Shoves Caravan Park. Een zeer grote, nette en dure camping dat me deed denken aan de vakanties vroeger in Frankrijk. Bij onze plaats aangekomen, stond er al iemand met zijn grote vouwwagen. gelukkig was hij zo vriendelijk om er samen uit te komen, aangezien er al iemand anders op zijn plek stond. Die man belde met zijn mobiel naar de receptie (we wilde er ook heen rijden) en zo kregen wij een ander plaatsje toegewezen. Gelukkig eentje iets meer uit de drukte en meer in de zon! Ook die avond zaten we vlak bij zee en met onze goedkope en duurzame uitklapbare stoelen hebben wij voor de 2de keer genoten van een hele mooie zonsondergang.

Lisanne kwam die dag om 3 uur s'middags aan, genoeg tijd dus om rustig de buurt van Adelaide verder te verkennen. Zo zijn wij aangekomen bij de Harbour Town van Adelaide. Daar kwam ik eindelijk een leuke korte spijkerbroek tegen voor natuurlijk weinig geld ($30,-) en van het merk Converse. Nu ik me als backpacker niet op merken moet gaan letten vond ik dit toch wel redelijk om de broek te kopen gezien het maar voor een klein bedrag was. Met een leuke korte broek op zak kom ik in de Levi's winkel 3 deuren verder een nog leukere tegen.Deze was wel $20,- meer, maar wel een stuk mooier en hij zat beter. Voor het eerst in mijn leven heb ik dus terug gemoeten naar een kleding winkel! Helaas deed de Converse Store niet aan refunds, maar nu heb ik wel 2 leuke shirts die mooi bij mijn nieuwe broek passen. Binnen misschien wel een uur (incl broodje bij de Subway) hadden we het wel gehad in deze saaie Harbour Town en zo besloten Frank en ik om onze tijd maar op te vullen met een lekkere milkshake bij de MacDonalds. We hebben ons een uur kunnen vermaken met ieder een grote shake en een grote friet en toen was het tijd om naar het vliegveld te rijden. Daar liet ik me een klein beetje verleiden door de heerlijke geur van de Hungry Jack's en zo had ik opeens een grote Coke in mijn hand. Hier was trouwens zo'n ghetto negerin aan het werk die na 4 keer vragen wat ik moest hebben het eindelijk begreep, en ik zei alleen maar ' a large coke please'. Zo moeilijk lijkt me dat niet! Maar goed, eindelijk zag ik Lisanne weer wat leuker was dan ik dacht en nu konden we met z'n 3en aan ons grote avondtuur beginnen. Dat kan natuurlijk niet met een lege maag en zo kwamen we terecht bij de Mac, alweer. Nou is het voor Lisanne wel te begrijpen, want na een paar weken met Geert en Rene gegeten te hebben snak je gewoon naar een vette hap (no offence). S'avonds hebben we de Van bij Highway 1 Caravan Park en daar ging ie dan, met z'n 3en in de Van. Het was echt een nachtmerrie, ik lag in het midden en ik wil niet zeggen dat ik breed ben, maar ik kon mijn armen niet eens naast me leggen. Dit zorgde voor een hele slechte nachtrust, maar het was wel goed voor de lachspieren.

Waar gaan we beginnen was de vraag. Nu zaten we dicht bij Kangaroo Island, wat bekend staat voor de vele dier soorten, dus waarschijnlijk wel een leuk ding om te doen. Eerst nog de stad in waar we een tent, luchtbed en pomp hebben gekocht en een Ikea bezocht hebben (die bijna hetzelfde is als die in Eindhoven) zijn we naar Rapid Bay gereden. Daar stonden we vlak aan het strand met een heerlijke heldere zee en een brandend zonnetje: TOP! We hadden geen avond eten gekocht die dag, dus Frank en ik op zoek (lopend) naar een supermarkt. Een camping vlak een de zee, je zou toch zeggen dat het een gouden handel is om vlakbij een winkel te hebben, blijkt Rapid Bay te bestaan uit een paar straten en een Cricket club. Maar goed dat we chips in overvloed hadden.

Na een goede nacht slapen was het vroeg opstaan om naar Kangaroo Island te gaan. Eenmaal aangekomen bij de ferry waren we even van gedachte verandert, want met z'n 3en en de Van was een retourtje maar liefst $420,-. Een beetje veel voor ons backpackers, maar toch maar gedaan. Na een rustige rit over water kwamen we aan en meteen viel ons al iets op. Een verkeersbord met een pinguin erop! Maar dat komt later. Kangaroo Island kent 2 verharde wegen, waar je 110 mag. Als hoofdstad heb je Kingscote, wat niet groter dan Veghel is en daar hebben we in de supermarkt uitgezocht wat we die avond gingen eten. Eerst reden we naar Seal Bay, en de naam zegt het al, daar zijn zeehonden. Tegen een kleine betaling ging een gids met ons mee het strand op waar we uiteindelijk 2 meter van wilde zeehonden stonden. Niet heel spannend om te vertellen, wel heel leuk om mee te maken! In het souvenier winkeltje hebben we nog wat tips gekregen van een zeer vriendelijke bejaarde man en zo kwamen we terecht bij Western Kangaroo Island Camping Park. Het was er totaal niet druk wat als resultaat had dat we konden staan waar we wilden. Zonder beltaald te hebben voor stroom, gingen we op het mooiste plaatsje staan waar een stroompaal stond zodat we onze ipod's en mobieltjes konden opladen. En toen was het etenstijd. Voor het eerst hebben we gebruik gemaakt van de camping keuken wat heel leuk was om te doen en natuurlijk nog veel vaker zal voorkomen. Binnen de kortste tijd hadden we voor ons neus: gebakken aardappels, kip-sate (van de bbq) en worteltjes en erwtjes (uit blik). Toen eenmaal de zon was verdwenen en we net in bed stapten, kwamen de wilde dieren tevoorschijn (Kangaroo's, walibi's en veel soorten vogels).

Dag 2 Kangaroo Island. We waren vlak bij nationaal park Flinder's Chase waar nog wat hoogtepunten van het eiland waren. Deze waren gelukkig wel bereikbaar, maar de rest van het park niet. Het grootste gedeelte was namelijk afgebrand door een bliksem inslag enkele weken terug en nog steeds onbereikbaar. Gelukkig hebben we toch de Remarkable Rocks gezien (vreemde rotsen op een vreemde plek) en de Admirals Arch (waar veel zeehonden lagen te chillen). Op de terugweg naar Kingscote kwamen we nog lang de Kerry Hill Caves, waar we de grot zijn ingegaan die is vernoemd naar een vermist paard. Tijdens etenstijd wilden we het iets gemakkelijker aanpakken en zo had lisanne witte bonen in tomaten saus met kaas van Heinz. Ik heb het niet geproeft, maar gelukkig hebben ze het niet in Nederland (zie filmpje). S'avonds was het tijd voor topatractie van het eiland: de pinguin tour. Aan wal heeft men wat gaten gemaakt waar nu de pinguins slapen. S'nachts kwamen ze tevoorschijn na een dagje uit eten. Heel leuk om al die lieve, knuffelige pinguins te zien. In het donker moesten we terug naar de campeerplaats. Het was geen gratis plaats, maar ook geen beheerd plaats. Maar goed, in het donker moesten wij dus zoeken naar een plaatsje en wat gebeurde er.... We kwamen vast te zitten. Alle campeerders (5 man) kwam te hulp maar het schoot niet op. Enigste optie was wachten totdat het licht was en dan maar ploeteren....

Half 7, net licht en wij waren al actief bezig om onze Van los te krijgen zodat we de ferry van half 11 terug konden pakken. Wonderbaarlijk had Frank een slim idee en al snel hadden we de auto omhoog gekrikt en dikke takken onder het linker achterwiel gelegd en zo kwamen we na 3 keer dat over te hebben gedaan weer de weg op. In Penneshaw wachtend op de ferry had ik het even niet meer en zo hadden we ieder toch even een half uurtje voor zichzelf. De rit terug op het water viel helaas heel erg tegen. De golven waren zo hard dat zelfs ik er misselijk van werd. Terug op het land was het tijd om te rijden. We kwamen bij Rivers Edge Caravan Park in Tailem Bend. Een saaie camping met niet zo'n nette faciliteiten, maar jammer dan. Die avond mocht ik in de tent slapen, wat heel fijn is om even op je eigen te zijn voor een beetje privicy.

Helaas werd ons lekkere ontbijtje bestaande uit getoast brood verstoord door de vele vliegen. Het was warm en de zon scheen flink, en Lisanne had zin om te zonnen. Nu zijn Frank en ik ook wel toe aan een tintje dus snel op zoek naar een gratis sta-plaats. We kwamen bij de Pink Lakes, een roze gekleurd meer door de algen maar lang bleven we er niet. We hadden een mooie plaats, en stoelen al uitgezet, maar de vliegen waren er de baas dus wij snel verder naar de volgende. Toen ik de Van uitstapte waren we terecht gekomen ergens tussen de bomen, waar Frank al een leuk plaatsje heeft gezocht. Daar heb ik nog geen voet op de grond gezet, want hier krioelde het van de reuze mieren! Enigste plaats die over bleef: Walpeup Wayside Stop. Nu ik de naam zo lees is het me duidelijk dat we er 2 keer langs gereden waren zonder het opgemerkt te hebben. Daar waren ook wat mieren, maar niet zo veel. Wat heel fijn was, was dat er een schone (wel openbare) sanitaire voorziening was.

Via Ouyen kwamen we weer de weg op naar Mildura. Daar waren we 10 dagen gelden ook al geweest maar daar in de buurt weten we een goedkope camping te zitten. Ook zit er een rivier in de buurt, die ervoor zorgt dat er heel veel wijngaarden in de buurt zijn, dus werk. In het centrum van Mildura hebben we nog wat boodschappen gedaan die hopelijk veel invloed zullen hebben op onze lichamen. We hebben fitness apperatuur gekocht. Lisanne een hoepel (goed voor de buikspieren) Frank een springtouw (conditie) en ik push-up bars (voor het bovenlichaam)(zodat ik niet op de grond hoef) en van die hand-knijpers. Terug op Sun Siesta Caravan Park hebben we ons flink uit de naad gezweet en lekker afgekoeld in het zwembad. Ook heb ik nog het voorste gedeelte van de auto van binnen schoongemaakt, want dat was echt nodig. Mijn werk werd ook nog eens beloond: Lisanne maakte mijn eten klaar en onder een stuk van het dashboard kwam ik een briefje van $5,- tegen!

En dan maar weer het centrum in. Om te werken moeten we wel een belastingnummer hebben, dus even kijken of ik al antwoord heb gekregen op mijn aanvraag. Er zit hier maar 1 internet cafe wat eigenlijk te duur is, maar wat moet dat moet. Helaas nog geen belasting nummer dus dan maar een leuk verhaaltje voor de site schrijven. Ik was bijna klaar en toen drukte ik de computer waarschijnlijk uit waardoor ik in principe niets had gedaan en mijn originele leukere verhaal verloren is gegaan. Die irritatie heb ik er wel afgeweken in het zwembad op de camping, waar we 2 uur heerlijk lagen/zwommen te converseren.

En nu. Nu toch maar weer het internet op. En na meer dan 2 uur is dit het resultaat. Hopelijk heb je genoten, ik ga weer.

Aju paraplu!