Nu al een berichtje, ja. We zijn nu namelijk vroeg op de camping en de computer werk lekker snel...

Het was weer eens vroeg opstaan om de trein naar het vliegveld te pakken, maar dat waren we inmiddels wel gewend. Geert en Rene hadden ons bij het treinstation in Helensvale afgezet en zo konden we aan onze vakantie tijdens onze vakantie beginnen. Helaas zat de trein vol en moesten we 1,5 uur staan met onze grote backpack tas tussen onze benen. In de lucht was het uitzicht weer ongelovelijk mooi! Het weer: flink bewolkt, wat zorgde voor een mooie zon naast ons en een wit deken onder ons. Ook al duurde de vlucht maar 3 uur (is inmiddels niets) toch kregen we eten! Normaal ben ik niet zo te spreken over het vliegtuig voer, nu zat er toch wel een heel lekker appel/kaneel cakeje bij. Wat meer opviel was het leuke servies. Speciaal voor Qantas heeft Marc Newson (degisner, bekend van G-Star) leuk servies voor de passagiers gemaakt en daar mochten wij gebruik van maken! Met een pijnlijke kont probeer ik zo goed mogelijk naar de informatie balie van het vliegveld te lopen, we hadden immers geen vervoer. Net als in Melbourne waar toen voor hostels poster ophingen, hingen er nu posters voor het huren van campervans. Gratis bellen en binnen 10m minuten had ik al getekend voor een campervan van Jucy (een brand van Eurocar). Deze was iets duurder dan die van Wicked Campervans, maar we moesten iets. De campervan is echt super. Lekker ruim, met magnetron en koelkast met vriezer! Ook is de Van in totaal 2,65 m hoog, dus ik kan erin staan. Maar waar gaan we naartoe!? Nieuw Zeeland loopt 3 uur voor opBrisbane (dus 12 op Nederland). Tegen de tijd dat we in de campervan zaten was het al 5 uur.. Eerst even boodschappen inslaan en op zoek naar een campeerplaats. Op het vliegveld hadden ontzettend veel boekjes en folders meegenomen maar geen goede. Intussen was het alweer 10 uur. We waren nog steesds aan het zoeken naar een camping en het was al pik donker. We hadden geen zin om nog verder te rijden, dus ik kwam met het rebelse idee om op een parkeerplaats te gaan slapen, stoer! Uiteindelijk stonden we op een mega parkeerplaats voor een winkel die 24 uur open was. Na 2 uur slapen werd er het raam geklopt, security. Het was niet de bedoeling om daar te slapen dus wij de weg op. 6 verschillende benzine stations en geen een van hen kon ons een slaap plaats aanwijzen. gelukkig kwamen we bij een Shell aan waar we een stratenboek wilden kopen. De man kon er wel om lachen en wees ons op de parkeerplaats van de Shell, daar mochten we wel slapen. Als we nog voor 10 uur s'ochtends binnenkwamen vertelde hij ons ook nog waar we naar toe moesten en alles wat we van Nieuw Zeeland wilde weten.

8 uur en we worden wakker van de auto's. In de straat stond er een file er was een grote rij bij de Shell. Binnen pakte we een warme chocomel en de meneer vertelde ons dat we naar Cape Reinga moesten gaan, niet oficieel het noordelijkste puntje van Nieuw Zeeland, wel het mooiste. Daar noemde men het: het einde van de wereld. Waar je ook kijkt (natuurlijk niet achter je) zie je een helder blauwe zee wat doorloopt tot aan de horizon. Het was 6 uur rijden, maar het uitzicht hebben we geprobeerd vast te leggen; het was echt helemaal super. Je zag mooi hoe de Tasmaanse zee en de Pacific ocean samen kwamen. Ook zagen we net het puntje van de 800 jaar oude Pohutukawa boom. De Maori 9originele bevolking van NZ) gelooft dat daar de ziel van de dode naartoe gaat en vanuit daar naar het hiernamaals. Op de terug weg naar beneden stopten we in het plaatsje Houhora. Het nette en schone Pukenui Holiday Park zorgde ervoor dat we een heerlijke nachtrust hadden en er de volgende dag weer fris tegenaan konden.

Weer geen uitslapen, want voor de dag stond Auckland gepland en we moesten nog een paar uur rijden. Helaas kwamen we later dan verwacht in Auckland. Even snel de Skytower in voor een mooi uitzicht. Ook kon je van de Skytower afspringen (aan een touw natuurlijk), maar dat was iets te duur. Snel een winkel straat door en eten bij de mooiste Macdonalds van de wereld (naar onze mening). Ook had deze mac een geweldige aanbieding: Mac Attack, een bigmac menu met niet 1, maar 2 big mac's. De prijs viel heel erg mee, in Australie leek het in verhouding duurder. Snel door naar Raglan, een klein plaatsje. Daar zat Kyra, een oudklasgenoot van Lisanne. Eindelijk had Lisanne een avond zonder 'de jongens', kreeg ik het gevoel. We zaten trouwens op Kopua Holiday Park, ook deze sanitaire voorziening zag er super uit. Het enigste nadeel was dat s'avonds vele beestjes op het licht afkwamen en we zo niet naar de wc durfden.

Regen, bah. De kiwi is een heel schattig... kippetje. Alleen heeft het een lange snavel en geen kontje en vleugels. Dit dier is het nationale simbool van Nieuw Zeeland en helaas bijna uitgestorven. Wil je dit beest zien, dan moet je naar een kiwi dierentuin, en dat was in de buurt. het Kiwi House te Otorohanga stelde niet veel voor, ze hadden meer eenden en vogels dan kiwi's, We hebben ze wel gezien en tegen een lagere prijs dan Geert en Rene. Nog meer rijden en rijden nog voor het donker kwamen we aan bij River Edge Holiday Park te Waipawa.

Voor vandaag hadden we alweer wat kilometers te maken, want we willen zo snel mogelijk naar het zuider eiland. Snel gingen we naar het plaatsnaam bord van het langste plaatsnaam plaats ter wereld. Nog meer rijden en zo zijn we in Wellington, hoofdstad van Nieuw Zeeland. Snel door een paar saaie straten van de stad en nu zitten we op een te dure, maar hele hele hele mooie camping. Morgen pakken we vroeg de camping en kunnen we aan het Zuidelijke deel beginnen. En precies, verhaal af en foto's online en het geld is op. Groeten en tot snel.