Christchurch

Laatste dag in Nieuw Zeeland, helaas. Morgen gaan we terug naar Australie, maar voor het zover is, eerst mijn verhaal.

Vanuit Queenstown reden we naar Milford Sound. Daar staat het bekend om zijn boot tochten door de fjorden. We hadden niet geboekt, en de weg ernaar toe is ook de terug weg, toch reden we ernaar toe. Het was een lange en mooie weg; Veel helling trekken en af en toe reden we tussen de laag hangende wolken (hierbij bedoel ik geen mist). Op de weg naar beneden reden we nog langs een in-brand-staande-bus. Eindelijk waren we in Milford Sound, helaas was het geen grote plaats. Ze hadden geen supermarkt, normaal benzine station.... alleen een restaurant, haven, airport en camping. We reden voor de zekerheid meteen naar de haven om te kijken of we voor de volgende dag een tocht konden boeken, helaas, ze waren allemaal dicht. De camping werktte ookal niet mee, geen powerd sites meer. Ons werd verteld dat we dan konden proberen te staan op de parkeerplaats van het restaurant, maar dat was eigenlijk verboden. We konden ook weer 60 kilometer terug rijden naar een camping. Zo gek waren wij niet en vroegen naar een slaapplaats aan een andere medewerkster. Die vertelde ons dat we op hun parkeerplaats mochten slapen. Natuurlijk deden we dat. We moesten wel te veel betalen en hadden geen stroom, maar wel een sta plaats. Door de brandende bus op de weg eerder werd ook verwacht dat meerdere mensen ons zouden volgen. Die mensen stonden de volgende dag gratis op het parkeerplaats van het restaurant....

Om ervan zeker te zijn dat we die dag een tocht door de fjorden konden gaan maken, gingen we extra vroeg naar de haven. De organistatie waar wij een kortingsbon van hadden had de kleintste loket en boot, maar we moeten aan de centen denken. En gelukt, een uurtje wachten en we konden de boot op. Ik geloof dat we in totaal maar met 14 mensen aan boord waren, en niemand had geboekt. Het weer was niet super, het miezerde een beetje maar toch hadden we een best leuke tocht. Eerlijk gezegd stelde het niet veel voor, maar voor het eerst in mijn leven heb ik zo'n mooie regenboog gezien! Hij was slecht 50/100 meter van ons vandaan, super duidelijk met zijn kleuren en mooi breed. Voordat we hem op de foto hadden was hij grotendeels verdwenen. De tocht duurde anderhalf uur. De terug weg naar Queenstown duurde langer dan de heenweg. We konden nog een uurtje de stad in en toen was het alweer tijd om verder te gaan want we hebben en schema waar we ons aan moeten houden. In Wanaka (waar we hadden ge-skydive-t) gingen we de camping op.

Op weg naar Franz Josef. Hier is 1 van de 3 gletsjers ter wereld waar je op kunt lopen, en dat was volgens Geert en Rene een must-do. Vroeg in de middag kwamen we aan bij het informatie centrum. Daar stond een bord met de mededeling dat door de drukke zomer je het best een activiteit 3 dagen van te voren kon boeken en een overnachting zeker een week van te voren. Alweer hadden we geluk: de volgende dag konden we met de eerste groep mee. Ook de camping was geen probleem, toen we aan kwamen bij Glacier Country Caravan Park waren we de enigste.

Vroeg op! Nadat we onze Van hadden neergezet de dag ervoor zagen we dat deze camping slechts 2 douche/toilet cabines had. Snel een toast naar binnen en naar de verzamel plaats/winkel (hoe je het noemt, geen idée). Daar kregen we speciale schoenen, spikes, wolle sokken en een warme jas. Aangeraden was om zelf al 2 tot 4 lagen kleding aan te doen. Dat hadden we ook dus de jas was eigenlijk overbodig. Het was namelijk een mooie, zonnige dag en op de gletsjer was het meer 3 graden kouder dan in het dorpje. Met de bus reden we naar de gletsjer, met z'n 52en! Een guide zei ook al dat het het drukste moment van het jaar was, wij geluk dat we nog mee konden! Binnen 10 minuten zagen we onze eindbestemming. Helaas leek het dichterbij dan dat het was. Je moest namelijk nog een stukje lopen, maar wat op 500 meter leek was 2,5 km. Die route was zwaar! Alle 3 kregen we last van onze boven benen en we werden al bang hoe de route op de gletsjer zou zijn. Gelukkig viel die reuze mee. We hadden dan ook de middel matige route en waren maar 2,5 uur op het ijs. Dat was echt een hele leuke ervaring. Wel jammer was dat we volgens mij het allermooiste puntje hadden gemist, omdat we dan de langste en moelijkste route moesten doen, maar zo kregen we ook een mooi stukje natuur te zien. Nog snel wat souvenier winkels in en toen was het weer tijd om de auto in te stappen. We stopten in Hokitika, bij Shining Star Holiday Park. Deze camping was goed beschreven door de Lonely Planet en we wilden wel wat 'relaxt' voor onze benen. De camping was aan de duurdere kant en heel netjes. We kregen een plaats aangewezen, maar toen we ernaar toe reden gingen we ergens anders staan. We volgden namelijk het 'powerd sites' bordje en gingen daar op nummer 1 staan. Dit was een hele mooie plaats met een mooie picknick tafel en gingen snel eten koken voordat we moesten verkassen, mocht iemand komen. Dit was helaas wel het geval. Andere mensen moesten op onze plek staan en wij ergens anders, en omdat de camping voor de rest vol zat moesten we wel verkassen. Al eten klaarmakend reden we naar onze goede plek. Deze was in vergelijking met de vorige echt verrot. Maar ja, zo stonden we wel dichter bij de wc en douche van de sauna, die een stuk netter en schoner waren dan de gewone. Nog even naar het strand (3 minuten lopen vanaf de sta-plaats) van de ondergaande zon genieten en toen was het al weer bed tijd.

De volgende dag reden we weer terug naar Christchurch. Daar hebben we nog wat ge-internet en een rondje centrum gedaan en toen moesten we weer naar een camping. We hadden zojuist onze saldo gecheckt en daaruit bleek dat we echt wat rustiger aan moesten doen met ons geld (om het zo maar te zeggen). Een camping dicht bij de stad kost te veel, logisch. Na slecht 20 minuten rijden kwamen we in Kaiapoi. Daar gingen we naar Riverlands Holiday Park, en die was de goedkoopste tot nu toe! Ook was het super netjes, echt super duper mega brand schoon. En dan slaap je heerlijk.

Vanochtend besloten we om de Van maar meteen terug te brengen naar Jucy. Op deze manier konden we namelijk vanuit Jucy een schutle pakken naar de stad. Dat zou ons toch weer pakeergeld schelen als we eerst naar de stad zouden gaan. De Van hadden we afgeleverd en voor we het wisten zaten we in de $5,- shuttle die recht naar een backpackers hostel reed. Deze hostel had nog plaats en helemaal mooi is, dat deze midden op Cathedral Square gelegen ligt. Vanmiddag hebben we alle souvenir winkels af gelopen en helaas ben ik niet tegen gekomen wat ik zocht. Ik houd al helemaal niet van die winkels, dus als ik zie dat ze niets voor mij hebben dan ben ik ook zo weer weg. Wel hebben we lekker geMact. Jammer genoeg is het al weer tijd om Nieuw Zeeland te verlaten. Morgen pakken we om 9 uur in de ochtend de shuttle naar het vliegveld. Heel stom is dat we niet meteen vanuit Christchurch naar Australie vliegen, maar eerst een tussen stop hebben in Auckland van 2 uur... Dan is het 3 uur vliegen naar Australie, 1,5 uur met de trein en dan zijn we weer vertrouwd bij de uncles. Nieuw Zeeland, echt een land om nog een keer naar toe te gaan.

Reacties

Reacties

Jeroen C.

Heey leonardp dicaprio ;)

hoe is het met je... geen echte bergbeklimmer lees ik wel weer.. last van je bovenbenen hahah.. word tijd dat je eens wat meer met ons gaat sporten... (al vind ik het aanmoeddigen langs de lijn ook bijzonder prettig)

veel plezier bij je ooms maar weer.. terug naar de luxe :D:D..

hahah MAC attack hebben we zondag voor het eerst weer gedaan sinds dat jullie weg zijn.. jullie hebben de traditie hoog gehouden.. wij zijn helaas afgehaakt.. :S:.. maar we hebben de draad weer opgepakt

gr Jeroen.. en veilige reis terug

Jaap

Aanmoedigen is ook een sport opzich he ;)

Monie

Leoooo..!!

Godsakke, ik heb net dat skydive filmpje eens zitten bekijken aangezien ik bij mijn ouders ben en ik op mijn werk geen filmpjes kan zien..
Wat een gaaaf!! Echt heel bijzonder lijkt me dat..
Al blijf ik erbij.. ik zou het echt nooit doen.. :-)

Heb vorige week te horen gekregen dat ik er de 25e uit moet!
Helaas is dat bij otto ook het geval, die huizen worden verhuurd aan de oorspronkelijke peelland bewoners als een soort van tussenoplossing..
Dus vanaf dan dakloos! Hebben iig al wat opties maar helaas nog niks concreets..
Duimen dus!?
En jij/jullie weer veel plezier in Australië..

xxxx

Rianne

Als ik jullie verhalen lees is dit niet de laatste keer geweest dat jullie Nieuw Zeeland hebben bezocht.
Groetjes en nog een fijne tijd in Australie

jurgen

hee kerel weer heel wat avonturen..
ik heb een nieuwe kamer bij danny.. kunnen we over eentijdje gaan feesten..

gr

ties

haha da was ik dus
gr ties

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!