Beste kinderen,het verhaaltje wat zo gaat beginnen, speelt zich vanaf een paar dagen eerder af...

Gezien Frank helemaal into Hardrock Cafe is door Grand Canaria moeten we ook naar de HRC in Sydney. Ik moet toegeven dat de milkshake in Surfers ontzettend lekker was, dus waarom niet. In Frank zijn reisboek staat dat HRC Sydney ergens bij de wijk Kings Cross ligt, dat is helemaal niet erg, want daar zijn zijn we nog niet geweest en het zou ongeveer maar zo'n kwartier lopen zijn. Allereerst kwamen we door de homosexuele straat van Sydney: Oxford Street. Daar zijn natuurlijk ook gewone winkels,maar opvallend waren de vele sex winkels. De etalages van deze winkels bevatten de meestsensuele speeltjes zoals dildo's, cockringen maar ook (heel leuk voor de carnaval) .... (ik ben de naam kwijt maar het zijn van die latex maskers). Ook was er een winkel waar je als homosexueel terecht kunt als er geweld tegen je is gebruikt. Verder was de straat versierd met hele mooie regenboog kleurige vlaggen en liepen er homoseksuele mannen rond, de homoseksuele vrouwen hebben we helaas niet kunnen bezichtigen. Maar goed, onze missie: HRC! Ik pak de Lonely Planet erbij om de plattegrond te pakken, word Frank aangesproken door een hele vriendelijke meneer met een lief hondje, en een voorbijganger (man met leren broek) stopt ook even om Frank zijn stem te horen. De meneer stuurt ons een hele andere kant op (niet zijn huis) en wij zetten em op het lopen. Lopen en lopen en lopen, maar geen HRC. Het is warm, hoge luchtvochtigheid en wij hebben toch wel bijna 3 kwartier gelopen. Komen we in een klein centrum aan, en daar liep een City Guard. En wat voor antwoord denk je dat we krijgen: HRC Sydney is vorig jaar gesloten......... Hierbij wil ik dus degene bedanken die dat fantastische reisboek aan Frank heeft gegeven. Maar het was wel een leuke dagvulling, want door al dat lopen verbrand je toch aardig wat calorieen. En toen was het weer zover, voor de zoveelste keer kwamen we 1 van de misschien wel 8 Mc Donalds tegen en we hadden al 7 dagen geen fastfood op, tijd om onszelf eens rijkelijk te belonen. Friet was koud, Burger lag al langer op ons te wachten en toen we net klaar waren met eten werd een meisje na 20 minuten coma wakker en liet ons een hele mooie, bruine fontein zien!

Helaas liet het zonnetje zich niet erg goed zien, maar toch wilde ik Frank The Rocks laten zien, een wijk uit midden 1800 waar nu wat duurdere winkels zitten. Eenmaal daar aangekomen waar bijna een bruiloft begon aan de voet van 'de brug', begon het te regenen. Gelukkig stonden wij onder wat bomen waardoor we slecht enkele druppeltjes voelden en na 5 minuten naar een limo-hummer te hebben gestaard kon onze tocht verder. S'avonds begon het Sydney Festival, een festival door de gemeente georganiseerd wat ongeveer 2 weken duurd. Dag 1 was gratis, dus s'avond (het was nog steeds droog) de straten door. Eenmaal aangekomen bij de Plump Dj's (wat niets aanwas) stonden een paar duizend man te dansen over verschillende straten. Een blok verder lopen kwamen we bij hip hop sensatie Spank Rock. Dat heb ik eerst op de ipod van Frank beluisterd, maar eenmaal daar was het toch leuke muziek. Hier waren wat minder mensen en het geluid was minder, maar toen een minuutje Put Your Hand Up For Detroit werd gedraaid ging iedereen los! Hopelijk was de burgemeester van Veghel er ook, want dit mag van mij wel herhaald worden. Om het stappen gevoel door te zetten gingen wij met ons boekje met vouchers op zoek naar de barren. In totaal hebben we er 7 gehad, en op 1tje na waren er slechte dj's, saaie mensen en geen mooi interieur. Maar goed, een leuke avond voor maar $11,40 en toch 4 drankjes op.

Het is echt zo, na regen komt zonneschijn! Na wat winkels weer te hebben bezocht wilde ik toch wat gaan kleuren, dus op naar het park. Daar toch nog ander half uur kunnen genieten en toen was het tijd voor de eerste echte avondmaal, want die hadden we eigenlijk steeds over geslagen. Het werd: Pizza bij de Turkse kebab tent!

Onze laatste dag in Sydney, want die avond vertrok ons vliegtuig naar Melbourne. We hadden nog steeds een tegoedbon voor een ontbijt in onze portomonee dus die hebben we maar gebruikt. Gratis 2 geroosterde boterhammen met jam en een koffie (wat ik na 3 slokjes toch maar weg zette). Toen maar weer geinternet om naar een auto te kijken die we binnenkort toch maar moeten aanschaffen. In Sydney is het ons opgevallen dat auto's heel snel tuuteren, wat echt ontzettend irritant is want vaak is er helemaal niets aan de hand. Ook deze keer ging het helemaal nergens om, en toen werd dat ook eindelijk gestraft. Een politie man stond op de hoek (die hier heel veel respect krijgen) en riep ontzettend hard: 'You, get over there'. Zo klinkt het minder, maar je had erbij moeten zijn ;) Ook die avond deden we aan avond eten: Pizza. Nu bij een Italiaan. De prijzen die buiten hingen en ons naar binnen hadden gelokt waren blijkbaar voor take-away, maar toch bleven we want het zag er 1000 keer beter uit dan Serelli. Met een volle maag haastte we ons naar de shuttle, die ons voor weinig naar het vliegveld bracht. Onze hostel voor die nacht was niet helemaal geregeld, maar we hadden besloten gewoon langs te gaan. 1,5 Uur verder komen we aan in Melbourne. Eenmaal onze bagage van de band te hebben gepakt zagen we een hoekje waar verschillende advertenties (van hostels, hotels,motels etc. )op stonden met een gratis telefoon. Het leek me niet zo verkeerd om toch maar een hostel te bellen voor het geval we er een paar ter plekke af moesten gaan. In totaal waren er 11 hostels, en gelukkig had de 11de die ik had gebeld wel 2 bedden vrij. Heel toevallig was dat de Melbourne versie van het hostel die we in Sydney hadden.

En nu zijn we in Melbourne. Onze hostel is een stuk netter, iets goedkoper maar we slapen met z'n 6en op een kamer en het ligt net buiten het centrum. Vanmorgen onze 1ste betaalde ontbijt gedaan: heerlijk. Melbourne centrum vind ik nu wel iets minder fijn dan Sydney, maar we zullen zo eens gaan rondkijken wat er hier te winkelen is. Wel heeft Frank een riem gekocht van Energie voor maar 20 euro, en ik een singletje van Band Aid - Do they know it's christmas. Misschien vreemde keus, maar ik denk dat ik er thuis wel iets mee kan en anders is er misschien wel iemand op internet die er veel geld voor wil neerleggen.

Zo. Weer up-to-date? Helaas heb ik hier in het internet cafe voor 2 en een half uur internet, want ik kom er net achter dat er hier geen usb-poort zit. Dit betekend dat ik dus geen foto's kan uppen...

Groeten vanuit Melbourne