Het is pas 3 dagen geleden dat mijn laatste berichtje is geplaatst, maar toch komt hier al weer de nieuwe. Dit, omdat Frank en ik een tochtje gaan maken...

3 Dagen geleden was nog niet helemaal compleet...

S' middags hadden we niet veel te doen, maar op Federation Square waar ik een paar foto's van heb gemaakt, waren wat musea. 1 Daarvan was het Australische race museum. Frank wou wel even kijken, dus ik mee want buiten werd het al wat warmer. Eenmaal binnen kreeg ik al het idee dat het met paarden te maken had, maar nergens stond het duidelijk. De entree was $10,- p.p. dus ik haakte eigenlijk al af. Helaas was het meisje achter de balie wel heel vriendelijk en wou wel doen alsof we een voucher hadden zodat we 2 voor de prijs van 1 hadden: vooruit dan... Eenmaal boven werd het helemaal duidelijk, paardenraces. Het was totaal niet interesant voor ons (er schijnen meer dan 350 paardenrace stadions in Australie te zijn). Wel was het een geheel nieuw gebouw, met de nieuwste technologie, ook de wc's waren super-duper-netjes én, we waren er als enigste! Na een kwartier hadden we het dan ook weer gezien en hoe gek het ook klint en was, Frank moest toch nog even door de souveniertjes snuffelen. En nog steeds was het middag, geen etenstijd. We zagen een bord met Royal Botanic Gardens (de Melbourne versie) en werden nieuwschierig. Vreemd genoeg kwamen we uit bij een stadion. Daar waren heel veel mensen dus moest er die avond wel een wedstrijd spelen. Wij liepen dus richting een kassa om te kijken wat er te doen was en hoe duur het was. Op dat moment liep er een man heel dicht naast me, net een man die heel sneaky illegale shit verhandelt. hij zegt heel snel: 'hey, you want a ticket for the match?'. Nog voordat ik kon antwoorden had ik het kaartje al in mijn handen en weg was de mysterieuze man. Leuk, een kaartje voor een cricket wedstrijd, dat had ik toch nog nooit gezien. Een kaartje voor Frank was maar $10,-, en hij kreeg een tas met leuke spullentjes zoals een mini cricket, bal, button en nog veel meer. Daar zaten wij dan, mooi plekje, de staat Victoria (thuis team) - Tasmanie. Eerst begrepen we totaal niet hoe het spel in elkaar zat, en waarom men soms heel uitbundig applaudiseerden, maar na verloop van tijd hadden we het door. Het thuis team had gewonnen, wij werden ongeveer 3 uur vermaakt en hadden daar lekkere frietjes op!

En dan nog een dag Melbourne. Nee, dit is een stad voor mij. Sydney is echt een stad met hoge gebouwen en Melbourne is net Eindhoven... Nu is er dus in het nieuws dat er vanwege het warme weer een slangen plaag heerst, maar er word niets verteld over die vervelende vliegen. Je moet je maar die beelden voorstellen die je op tv ziet over Afrika. Warm, en veel vliegen. In Afrika laten ze de vliegen gewoon zitten, maar hier is het net alsof iedereen naar elkaar aan het zwaaien is. En 1 keer zwaaien is niet genoeg, nee! Ze blijven maar rond je hoofd buzzen, maar dat is toch wel een beetje begrijpelijk: wie houd er nou niet van zo'n heerlijk europeaans hoofd! Eindelijk kwamen we het tegen: gratis vervoer door Melbourne, want hier doen ze veel aan tourisme. Met de bus zijn we uitgestapt bij Carltons Gardens. Daar was een park wat 2 keer zo groot was als die van Veghel, maar net zo rustig. Vlakbij nog even gekeken naar het Melbourne Museum, maar we moeten op ons budget letten dus maar niet gedaan. Die avond zijn we over de Queen Victoria Markt gelopen. Een (als die helemaal geopend is) 7 hectare grote markt met kleding, souveniers, eten en noem maar op. Wel leuk om te zien, maar veels te druk. Die avond waren Frank en ikbenieuwd naar de Cinema Room in ons hostel. Nou, daar zat helemaal niemand, wel speelde een film met Clive Owen (de acteur van de o-zo-slechte film I'll Sleep When I'm Dead). Nou, ook deze film was saai dus maar even naar de wc. Toen ik terug kwam zat Frank daar met een mevrouw van het hostel, we mochten onze eigen film uitkiezen! Dit werd Top Gun, want die hadden we allebei nog niet gezien en de rest was ook niets aan.

Laat in bed, enweinig geslapen. Ik werd namelijk door Frank gewekt want hij had last van zijn nachtelijke erectie. ik zei nog dat we met z'n 6en op een kamer sliepen maar daar had hij ook al over na gedacht. O nee. Hij had last van zijn arm(niet doordie nachtelijke erectie). Wij naar beneden en toen maar besloten om er een dokter naar te laten kijken. Zijn we eindelijk aan de beurt om een korte samenvatting te geven en daarna netjes te wachten totdat er een dokter beschikbaar is, valt Frank halverwege bijna van zijn stokje. Maar het was maar bijna... Zitten wij3 uur te wachten, met 6 mensen nog voor ons. De pijn was al minder dus maar besloten om terug te gaan naar het hostel, om nog te proberen om een paar uur te kunnen slapen. En dan werd het een echte zomerdag, maar liefst 41 graden, en dat niet met een koele wind, maar met een hele warme. Maar wat wel leuk was: we hebben een Van gekocht (een Ford Econovan uit 1995). Hopelijk is het iets, maar dat zien we vanzelf wel. Daarna wat spullen voor de auto gekocht en toen was het weer tijd om te eten. In de Lonely Planet stond een goede recensie van Don Don, dus ik was wel nieuwsgierig. En wat er stond bleek ook waar te zijn. We hadden beide Japanse kip curry met rijst. Het was goedkoop, vullend, snel klaar en lekker. Een aanrader dus! S'avonds nog 2 wassen gedraaid en even kunnen genieten van de sterren op het dak terras met de mooie muziek van John Legend.

En nu. Vandaag uitgecheckt. Een sleutelmaker zijn dag nog erger gemaakt (want hij was zo veel aan het schelden ((in zich zelf)) dat we rustig moesten doen). Dus mooi geen sleutel daar laten maken! Dadelijk nog even wat eten inkopen en dan gaan we de Van uitproberen, we gaan de Great Ocean Road rijden. Een rit van bijna 400km. En daarna zien we wel...

Hopelijk tot snel, over en uit!